آذر منصوری (( دستور کار جدید افراطیون ))

تحرکات امروز افراطیون پس از شکست در رقابت انتخاباتی دور یازدهم ریاست جمهوری واقعیتی است که از مدت ها قبل از پیروزی جریان سیاسی رقیب در انتخابات پیش بینی می شد.چرا که فریادهایشان نه تنها برای شکل گیری ائتلاف به نتیجه ای نیانجامید بلکه سیر تحولات در طی چهار سال گذشته نیز شکاف های آن ها را به حدی رسانده که حداقل در کوتاه مدت امکان هر نوع اجماع و ائتلافی را غیر ممکن می سازد که چنانچه این اتفاق نیز رخ می داد پیروزی آنان در این انتخابات با توجه به سبد آراء کاندیداهایشان نیز غیر ممکن می نمود. .از همین روی افراطیون از هیچ تلاشی برای ضربه زدن به حرکت دولت تدبیر و امید فروگذار نخواهند کرد و به نظر می آید اولین هدف خود را ایجاد شکاف بین ائتلافی می دانندکه موجب روی کار آمدن رئیس جمهور منتخب شد.به طور قطع با در نظر گرفتن این هدف فعالیت هایی را نیز در دستور کار خود چه قبل از مراسم تحلیف رئیس جمهور منتخب و چه بعد از آن قرار خواهند داد.که به باور من چنانچه به این هدف توجهی نشود ممکن است در طرف مقابل واکنش هایی را برانگیزد که دسترسی به اهداف انان را آسان تر نماید.مسئله خیلی پیچیده نیست ،حال که افراطیون در این انتخابات به موفقیت دست نیافتند استراتژی آنان از یک سو عدم توفیق رئیس جمهور منتخب و از سوی دیگر پایین آوردن احتمال پیروزی حامیان او در انتخابات آتی خواهد بود و در پی تحقق این استراتژی تاکتیک هایی را به عنوان فعالیت های آینده در دستور کارخود قرار داده اند. 1-در قدم اول تلاش به منظور القای این باور به جامعه بود که روحانی اصلاح طلب نیست و اصلاح طلبان نیز در این انتخابات پیروز نشده اند .حال آن که شواهد و قرائن موجود حاکی از آن است که سال هاست رئیس جمهور منتخب را از دایره اصولگرایی خود حذف نموده اند .حال چه شده که پس از پیروزی حسن روحانی در انتخابات مجددا این تعابیر را به کار می برند.جریان اصولگرایی که محصولش در دولت های دهم و یازدهم به بار نشست و در انتخابات اخیر نیز نتوانست به اجماع بر سر یک کاندیدا برسدچقدر می تواند تغییر موضع داده باشد که کسی مانند حسن روحانی را آن هم پس از انتخابات اصولگرا بداند.گویی افراطیون بر تحلیل هاو نقد های خود در قبل از انتخابات چشم پوشیده اند .اما مستندات به قدری هست که این چرخش 180 درجه ای زاویه انا ن را اثبات کند. 2- حال که با آمدن روحانی و پیروزی ائتلاف اصلاح طلبان و اصولگرایان معتدل امید و نشاط در جامعه به بی سابقه ترین حد خود حداقل در چهار سال گذشته رسیده است آن ها تلاش خواهند کرد با کشیدن خط قرمز هایی برای چینش کابینه جدید این امید را به یاس تبدیل نمایند .یاس و سرخوردگی از امیدی که با خلق حماسه ای سیاسی امید به تغییر را در مدیریت کشور ایجاد کرده است.بطور قطع هدف از این ناامیدی ایجاد فاصله بین رئیس جمهور منتخب از سرمایه اجتماعی است که در انتخابات با تاکید بر مطالبات معوق خود به برنامه های او رای دادند .انها با این رویکرد در صدد خالی کردن پشت رئیس جمهور منتخب از این سرمایه اجتماعی هستند که خود مهم ترین ابزار اعمال قدرت رئیس جمهور در مقابل کج اندیشی ها و کار شکنی ها خواهد بود.چنانچه به این هدف نائل آیند آن روز مصادف با اولین اقدام آنان برای کارشکنی ها پس از روی کار آمدن دولت تدبیر و امید نیزخواهد بود. 3-با آن که روحانی اعلام کرده دولت او فراجناحی است .امابا معرفی برخی افراد احتمالی برای حضور در کابینه عصبانیت آنان با انعکاس در فضای رسانه ای همراه شده است. در این بین بیشترین نگرانی آنان از حضور اطرافیان خاتمی و هاشمی رفسنجانی به چشم می خورد.وبه نظر می آید در زمان باقی مانده نیز بر فشارهای خود بیفزایند.آنان فراموش کرده اند که در دولت دهم و یازدهم احمدی نژاد در چینش کابینه اجازه حضور حتی اصولگرایان معتدل را که نداد هیچ بلکه با عزل و نصب های غیر موجه وزرای خود آن ها که حتی اندکی با خود زاویه داشتند را نیز کنار زد.حال چه شده که ازپس پیروزی ائتلاف اصلاح طلبان و اصولگرایان معتدل انتظار دارند به گونه ای دیگر رفتار شود .این نوع رفتار بیشتر مصداق مثل معروف یک بام دو هواست.این در حالی است که هم اصلاح طلبان و هم اصولگرایان معتدل بارها اعلام کردندکه به دنبال هیچ سهمی در کابینه جدید نیستند و باید دست رئیس جمهور منتخب را در چینش کابینه باز گذاشت . 4- افراطیون بدون توجه به عوامل عدم توفیق خود در انتخابات اخیر و آسیب شناسی واقع بینانه این شکست در پی آنند که عدم ائتلاف کاندیداهای خود را به عنوان تنها عامل شکست در انتخابات به جامعه بقبولانند.در حالیکه خودمی دانند چنانچه ائتلافی هم شکل می گرفت در نتیجه تاثیر تعیین کنندهای بجای نمی گذاشت .آن ها نمی خواهند با این واقعیت روبرو شوند که اولین پیام این انتخابات نفی افراط گرایی و تغییر رویکردهای قوه مجریه در طی هشت سال گذشته بوده است و تا با این واقعیت روبرو نشوند و بر دلایل اصلی شکست خود سرپوش بگذارند. این کارشکنی ها و سنگ اندازی ها به قوت خود باقی خواهد ماند. 5-از همان روز اول بعد از پیروزی حسن روحانی . و بخصوص در مصاحبه مطبوعاتی رئیس جمهور منتخب سوالاتی که توسط نمایندگان رسانه ای آنان مطرح شد یک راهبرد دیگر را در رفتارهای آنان نشان داد .در حالیکه تمامی آمارهای رسمی دولت از میزان بدهی های دولت و عدم توازن بودجه با منابع موجود حکایت می کند .افراطیون بدون توجه با این واقعیت ها در تلاشند تا با پاک کردن صورت مسئله به مطالبات موجود دامن زنند.طرح مسائلی مانند پررنگ کردن رفع تورم و بیکاری در کوتاه مدت ناشی ازهمین راهبرد آنان است.واقعیت موجود حاکی است انحلال سازمان برنامه ریزی و مدیریت در کنار اجرای ناصحیح و غیر کارشناسی طرح هدفمندی یارانه هاو... دولت جدید را با مشکلاتی مواجه ساخته است که در کوتاه مدت توقف و رفع این آسیب ها غیر ممکن خواهد بود.