آذر منصوری (( خاتمی و هشدار خطر افراط گرایی ))

اولین حضور رئیس دولت یازدهم در سازمان ملل به یکی از خبر سازترین اخبار رسانه های داخلی و خارجی تبدیل شده است .همه ناظران داخلی و خارجی در انتظار این حضور بودند .این انتظار نیز ناشی از تغییر رویکردهایی بود که پس از روی کار آمدن دولت روحانی بوجود آمده بود .مطالبه ای که انتخاب کنندگان در انتخابات دور یازدهم ریاست جمهوری ایران در پی آن بودند.از همان ابتدا نیز روشن بودکه افراطیون داخلی و خارجی در مقابل این تغییر رویکرد در عرصه داخلی و بین المللی مقاومت جدی ازخود نشان می دهند.دلیل نیز روشن است افراطیون در پی ترویج خشونت و رادیکالیزم بوده و همه تلاش خود را برای تحقق این امر بکار می گیرند.اولین صحنه بروز تلاش افراطیون داخلی موسوم به گروههای خود سر نیز هم زمان با ورود رئیس دولت یازدهم و تیم دیپلماسی او رقم خورد .پرتاب کردن لنگه کفش و سردادن شعارهای تند بر علیه او اولین اقدام آنان پس از روی کار آمدن دولت یازدهم بود.این واکنش ها در کنار موضع گیری توام با عصبانیت نتایاهو نمود بارزی از افراط گرایی است که سیاست های صلح جویانه دولت ایران و جامعه جهانی را تهدید می کند. اما آنچه در طی روزهای اخیر موجب عصبانیت بخشی از افراطیون داخلی شده موضع گیری سید محمد خاتمی رئیس دولت اصلاحات در مواجهه با خطر افراط گرایی و گروههای خود سر است .او بیش از هر شخصیت حقیقی و حقوقی می داند چنانچه واکنش متناسب با خطرات احتمالی این گروهها در داخل صورت نگیرد چه آینده ای در انتظار کشور است .اما این نگرانی در سخنان او به حدی بود که گفت در صورت تداوم این رفتار ها خطر ترور نیز کشور را تهدید می کند .سخنی که منجر به واکنش های بسیار شدید علیه او در بخشی از اصولگرایان تند رو و رسانه های منتسب به آنان شد.تا حدی که در برخی از اظهار نظر ها خاتمی را در جایگاه متهم نشاندند.این نوشتار در پی پاسخگویی به این واکنش ها نیست بلکه سعی نگارنده در تشریح دلیل و یا دلایل نگرانی و هشدار خاتمی نسبت به گروههای خود سر است .1-درک موقعیت منطقه ای هر تحلیلگریمنصفی را نسبت به خطر افراط گرایی در خاور میانه به این باور می ساند که موج رو به افزایش خشونت های ناشی از غلبه افراطیون در درگیری ها ممکن است روزی دامن کشور ما را هم بگیرد به خصوص اینکه در برخی از کشورهای همسایه که موقعیتی مشابه ما دارند روزی نیست که خبر بمب گذاری و ترور در صدر اخبار این کشورها نباشد وچه بخواهیم و چه نخواهیم نفع دشمنان استراتژیک ایران نیز تحقق همین وضعیت برای ایران است .نگرانی محمد خاتمی از سرایت این موج به کشور ما ناشی می شود بنابر این هر اتفاق داخلی که به قوام گروههای خود سر در کشور بیانجامد را باید جدی گرفت . 2-ا نتخابات دور یازدهم ریاست جمهوری حاوی پیام های روشن در مخالفت با افراط گرایی بود .امروز در ایران به خواست و اراده مردم دولتی روی کار آمده که اولین مشخصه اش پرهیز افراط گرایی و بازگشت اعتدال در مدیریت کشور است .به بیان دیگر پیام اصلی این اینتخابات نفی افراط گرایی در سیاست داخلی و خارجی بود.با این تغییر رویکرد وجود آرامش و امید در کشور اولین لازمه اجرای این اعتدال در سیاست های دولت روحانی است.هر نوع تنش در صحنه داخلی مخل این آرامش و امیدو اعتدال است.از همین روی بزرگترین خطر تداوم گروههای موسوم به خود سر نه تنها در تقابل با این خواست اکثریت قاطع ملت ایران است بلکه امید به آینده که لازمه پویایی جامعه رو به پیشرفت ایران را به یاس و ناامیدی تبدیل می کند. 3-رئیس دولت اصلاحات خود با توجه به تجربه ای که در زمان مسئولیتش داشته بیش از هر شخصیت حقیقی و حقوقی به ماهیت این گروهها اشراف دارد وبالطبع بخوبی پیامدهای رفتارهای آنها را می شناسد .حمله به کوی دانشگاه ،پرونده قتل های زنجیره ای نمونه های روشنی از این پیامد هاست .خطر این گروه به همان میزان که موجب گسترش ،یاس و ناامیدی در جامعه می شود به همان میزان نیز به خشونت ها دامن می زند.به طور طبیعی نیز این تجربه ،خاتمی را ناگزیر به اعلام این هشدار نموده است.چرا همه به این واقعیت اذعان دارند که علاج واقعه قبل از وقوع. امروز کشور بیش از هر زمان به تدبیر وامید برای بازگردانیدن اعتدال در سیاست خارجی و داخلی نیاز دارد .نیازی که در رای قاطبه ملت ایران با زبانی رسا بیان گردیده است .بنا بر این ضرورت باید تمامی جریان های سیاسی از رقبای انتخاباتی گرفته تا مخالفین و منتقدین دولت یازدهم سعی کنند با واقع بینی نسبت به مشکلات فراروی کشور به تحقق این امر کمک کنند پاسخ به دغدغه و نگرانی خاتمی نه تنها پاک کردن صورت مسئله نیست بلکه هر نوع اتهام زنی به او تعبیری جز فرافکنی و فرار از مسئولیت ندارد..