آذر منصوری (( `اوجب واجبات ))

`اوجب واجبات :روزهای میانی بهمن ماه در ایران یادآور پایان سلطنت پادشاهی 2500 ساله ای است که با خیزش انقلابیون به رهبری امام خمینی ره یرای همیشه از تاریخ ایران رخت بر بست و نظامی روی کار آمد که نوید بخش استقلال و ازادی در پرتو دین رحمانی اسلام برای مردمانش بود روی این نوشتار پرداختن به آرمان های امامی است که توانست با رهبری خردمندانه خود و ایفای نقشی پدرانه همه انقلابیون را گرد خود با شعار وحدت جمع کند که اگر این اتحاد نبود به یقین این پیروزی نیزبدست نمی آمد. او با ایفای نقشی چند وجهی خود نه تنها کشتی انقلاب را به ساحل پیروزی رساند بلکه پس از ان نیزبا درایت و تدبیر ی که شایسته جایگاه رهبری مانند او بود علی رغم وقوع جنگی نابرابر علیه ایران توانست کشور و نظام را با اقتدار ی مثال زدنی حفظ نماید.چرا که او حفظ نظام برامده از خواست مردم را اوجب واجبات می دانست .مرحوم امام همواره حفظ حکومت را اولی و اوجب واجبات می دانست و بر مدیران و قوای حاکم برکشور تاکیدموکد داشتند که برای حفظ مصلحت نظام باید رفتارهای متناسب مد نظر قرار گیرد به باور امام ره مجلسی در راس امور بود که وکلای آن در کنار تمکین به قانون اساسی به عنوان نمایندگان واقعی ملت بر کرسی های ان تکیه زده باشند از همین روی بود که میزان را رای ملت می دانست .به بیان روشن ترامام خمینی این دو را لازم و ملزوم یکدیگر می دانست و در پی تشکیل مجلسی بود که بر آمده از یک انتخابات آزاد باشد.در واقع انتخابات آزاد از دیدگاه امام شاه کلید ماندگاری نظام قلمداد می شد.حفظ نظام به عنوان اوجب واجبات تاکیدی است که دردهه چهارم پس از پیروزی انقلاب نیز مور د تاکید است اما راهبردهای حفظ این واجب با زمان حیات امام دچار دگرگونی های محسوس گردیده است و همین دگرگونی ها تفاوت ها را در رویکردها و رفتارها را شامل شده است. همان طور که در مقدمه آمد شعار اصلی انقلاب و تاکید امام ره حفظ استقلال و آزادی در پرتو جمهوری اسلامی بود اما برای اثبات یا رد تحقق این خواست باید دید آیا این شعار ها تحقق یافته یا نه.نمی توان از آزادی سخن گفت اما فضای اطلاع رسانی را تیره تار نمود.نتیجه ای که از این غبار الودگی حاصل می شود. دادن فضا به مخالفین وبرندازان نظام است که در پی انحلال طلبی هستند متاسفانه غیر شفاف بودن فضای اطلاع رسانی نتیجه ای جز تک صدایی نخواهد داشت و تک صدایی فضای مناسب را در اختیار رسانه های برون مرزی که هیچ تعهدی به کشور ونظام ندارند قرار خواهد داد تا منویات خود را عملی سازند.از همین روی است که این روزها امثال رضا پهلوی به خود اجازه می دهند که در محافل رسانه ای حضور یابند و دم از انحلال نظام بزنند.او که با تاکید فراوان می گوید مابه دنبال انحلال جمهوری اسلامی ایران هستیم و با اطمینان نیز از جلب مجامع بین المللی سخن می راند.نیز شاهد هستیم گروههایی که در جنگ هشت ساله ایران با دشمن ایران هم پیمان شده بودند روز بروز مشروعیت بیشتری در مجامع بین المللی کسب می کنند.از سوی دیگر عملکرد دولت مستقرکشور را با بحران های روز افزون مواجه ساخته و اراده ای نیز در مجلس برای توقف و یا کاهش این روند به چشم نمی خورد. گویی نه این مجلس در راس امور است و نه نمایندگان آن در پی استیفای حقوق موکلین خود هستند. بیشمارند ازین نوع رفتارها که مجالی برای طرح ان وجود ندارد.در وافع حفظ نظام که از دیدگاه بنیانگذار جمهوری اسلامی اوجب واجبات بود به شکلی باور نکردنی مخدوش شده است متاسفانه انعکاس برخی رفتارها در فضای بین المللی موجب تضعیف وجهه ایران در مجامع بین المللی و کشورهای دور و نزدیک شده است.پا فشاری بر این نوع رفتارها نه تنها ناقض فرامین حضرت امام ره است بلکه موجب شده تصویر نا خوشایندی از ایران به دنیا عرضه شود و نتیجه ای جز افزایش فشار ها و تهدیدها بر علیه کشور و نظام در بر نداشته است ..در حالی که اعتقاد جدی بر این است که نظام جمهوری اسلامی ظرفیت این را دارد که به عنوان محور توسعه--- دموکراسی- صلح و عدالت طلبی و ارائه چهره رحمانی از دین اسلام به دنیا معرفی شود رفتارها و گفتارهای نسنجیده به محکومیت ایران در مجامع حقوق بشری منجر شده است.حال می توان با مقایسه آرمان های اما م ره و موقعیتی که امروز کشور در آن قرار دارد به میزان تحقق آن ارمان ها پی برد و این سوال که آیا اوجب واجبات که دغدغه اصلی او بود تا چه حددر رفتارهای کارگذاران فعلی نظام شکل عملی به خود گرفته است.؟ . .