مقاله خانم مهندس آذر منصوری در ویژه نامه روزنامه اعتماد 18 آذرماه

در فرازو فرودهای جنبش های اجتماعی در ایران نقش جنبش دانشجویی بعد از وقوع نقطه عطف 16 آ ذر1332،نقشی بی بدیل و تاثیر گذار قلمداد می شود .نقطه عطفی که مدیون جانفشانی سه آذری است که در تاریخ مبارزات آزادیخواهانه مردم ایران اهورایی شدند .به میزان این تاثیر گذاری نیز شاهد مواجهه مخالفان جنبش دموکراسی خواهی ایران با فعالین دانشجویی و تشکل های موثر دانشگاهها در طول حیات این جنبش بوده و هستیم.طرفه آن که تشکل های دانشجویی در سال های اخیر از سوی جریان های تمامیت خواه نیز مورد توجه قرار گرفته و این جریان ها همه توان خود را نیز بکار گرفته اند تا این از این ظرفیت در راستای نیل به اهداف خود بهره گیرند. اما روی سخن این نوشتار پرداختن به نقشی است که جنبش دانشجویی به طور عام و زنان فعال این جنبش به طور خاص در جنبش دموکراسی خواهی مردم ایران به ویژه در دهه های اخیر داشته اندو پاسخ به این سوال اساسی که وجود و حضور زنان در این جنبش چه تاثیر یا تاثیراتی بجای گذاشته است.بطور قطع جنبش های اجتماعی با حضور گروههای متشکل که مطالبات و خواست های طبقات اجتماعی را پیگیری می کنند قادر خواهند بود در سیر تحولات سیاسی و اجتماعی نقشی تعیین کننده بجای بگذارد در این بین جنبش دانشجویی که بخش عظیمی از جامعه را نمایندگی می کند نقشی بی بدیل است. در واقع بخش عمده ای از جنبش دموکراسی خواهی را فعالین جنبش دانشجویی تشکیل می دهند و از این محل نیز جنبش های مذکور ترمیم و باز سازی می شوند.در این بین مسئله ای که کمتر به آن پرداخته شده نقش فعال زنان است که بنظر می آید در نقد جنبش های دانشجویی مورد غفلت واقع شده است.با نگاهی به فعالیت تشکل های آزاد دانشجویی و نیروهای فعال وتاثیر گذارآن ها شاید بتوان به بخشی از تحرکات زنان درجنبش های دانشجویی پی برد.زنان و دختران دانشجو به ویژه در بزنگاهها وگردنه های سخت مبارزات حق طلبانه مردم ایران نشان دادندعلی رغم تبعیض جنسیتی در ساختار حقیقی و حقوقی کشور در دفاع از حقوق مردم بدون توجه به تبعیض های تحمیل شده پا به پای مردان بر اعاده این حقوق پای می فشارند جتی چنانچه این پافشاری آن ها را از بسیاری از حقوق مسلم و حتی اولیه خود من جمله حق تحصیل محروم نماید. این بالندگی نیز در پی گشایش هایی است که به ویژه پس از انقلاب اسلامی در حوزه آموزش عالی در کشور رخ داده است .میزان راه یافتگان دختر به دانشگاهها که سال هاست گوی سبقت را از مردان ربوده اند خود گواهی بر این تغییر است.تغییری که منجر به حضور رو به افزایش نیمی از پیکره جامعه در آموزش عالی شده و به دنبال آن این نقش نیز شکلی مضاعف به خود گرفته است .محرومیت ها و .محدودیت ها نه تنها مانعی برای حضور بالنده زنان در جنبش های دانشجویی نشده بلکه محرومیت ها تبعیض ها بر انگیزه حضور فعال زنان در جنبش دانشجویی افزوده است .چرا که با این حضور مطالبات دیگر زنان نیز بستری برای ظهور و بروز پیدا کرده است .زنان فعال در جنبش دانشجویی با حضور در این جنبش در دو سطح تاثیر گذاری قابل توجهی از خود بجای گذاشته اند .از یک سو در تشکل های دانشجویی پا به پای فعالین دیگر و بدون توجه به نابرابری هایی که در ابعاد مختلف زیست خود با آن مواجه بوده اند سعی در جریان سازی جنبش های دانشجویی دارند و از سوی دیگر نیز با پذیرفتن این نقش زمینه را برای نقش آفرینی زنان در روند توسعه همه جانبه به نمایش میگذارند.به بیان دیگر آنان با ایفای نقشی چند وجهی در پی پرکردن شکاف هایی هستند که در حوزه های گوناگون به زنان ایران تحمیل شده است.هر چند محدودیت های و محرومیت هاو... بی شمار را به جان خریده اند اما از پای ننشستند .اما زنان نیز در جنبش هایی دانشجویی بیشترین نقششان تا قبل از حضور در قدرت با رویکردی بسیار مشارکت جویانه تعریف شده است اما واقعیت آن است که به هیچ روی تناسب قابل دفاعی بین این حضور و پس از آن به چشم نمی خورد.